غم نامه

۲۴ سال پیش: بی غم!
۲۳ سال و چند ماه پیش: شروع غم، مدام گریه!
۲۰ سال پیش: غم نداشتن فلان اسباب بازی!
۱۸ سال پیش: غم مداد رنگی چند رنگ!
۱۷ سال پیش: غم میز ردیف اول کلاس اول!
۱۴ سال پیش: غم زود خوابیدن! غم شنیدن صدای شجریان (بابا! صداش رو کم کن!)
۱۲ سال پیش: غم قبول شدن امتحان ورودی راهنمایی نمونه مردمی!!
۱۱ سال پیش: غم یک سال عقب افتادن تحصیلی!
۱۰ سال پیش: غم میزای ردیف عقب!
۹ سال پیش: غم قبول شدن امتحان ورودی دبیرستان مورد نظر!!
۸ سال پیش: غم درس (غم آقای نصراللهی!!)
۷ سال پیش: غم درس، نمره، مدرسه، کنکور! غم شنیدن صدای شجریان (بابا! صداش رو زیاد کن!)
۶ سال پیش: غم درس، کنکور، مریضی؛ غم صبح تا شب مدرسه بودن!
۵ سال پیش: غم پیش دانشگاهی، کنکور، دیفرانسیل، بی ثمری؛ شروع غم نان و کار!
۴ سال پیش: غم دانشگاه و درساش، غم آینده، غم کار!
۳ سال پیش: غم درس، غم آینده، غم کار، غم عشق (حماقت)!
۲ سال پیش: غم کار، غم آینده، غم درس، غم صبر عشق (حماقت بیشتر)!!
۱ سال پیش: غم کار، غم کار، غم کار، غم آینده، غم درس، غم فراموش شدن زندگی!

۵ ماه پیش: غم روز تولد، غم کارهای عقب مونده، غم درس!
۳ ماه پیش: غم لحظه ی تحویل سال، غم سال جدید، غم آینده، غم درس، غم ارشد!
۲ ماه پیش: غم کم خوابی، کار زیاد، غم زندگی نکردن!
۱ ماه پیش: غم کار، غم درس، غم  ….

۲ هفته پیش: غم کار، غم امتحانای پایان ترم، غمِ شاد قبل از انتخابات!
۱ هفته پیش: غم کار، غم امتحانا، غم بعد از انتخابات!

امروز: غم همیشه!
فردا: غم فردا!
فردا ها: غم کار، غم درس، غم نان، غم عشق، غم زندگی!

هرچی جلوتر میره غم ها بیشتر میشه! ادامه ندیم بهتره  ….

غم زمانه خورم یا فراق یار* کشم ^^^ به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

* منظور، فراق یار آینده هست، نه از میان رفتگان (جهت جلوگیری از هرگونه برداشت اشتباه گفته شد)

پ.ن:
۱. هرکسی غم خودش رو داره، پس به غمای من نخند!
۲. بنا به دلایلی الآن احساس می کنم غمام خیلی کوچیک هستن و غمی بزرگ تو دلم نشسته؛ شاید برای همیشه!
۳. با همه ی این غم ها، میشه گفت: منم یه جورایی خوشبختم ….
۴. ۲۹ خرداد فراموش شد! سالروز شهادت دکتر شریعتی بزرگ! محض یادآوری، فقط یه جمله ی کوتاه از کویرِ کبیرِ نوشته های دکتر می نویسم، برگرفته از کتاب “هبوط در کویر”:

دوست داشتن ایمان است و
ایمان یک روح مطلق است
یک ابدیت بی مرز است
از جنس این عالم نیست ….

  1. سهیل Says:

    این قافله ی عمر عجب می گذرد
    دریاب دمی که با طرب می گذرد
    ساقی غم فردای حریفان چه خوریم
    پیش آر پیاله را که شب می گذرد!

    پ.ن: اولین آهنگی که بعد از زدن این پست شنیدم، این بود!!!

  2. Hamidreza S Says:

    من اينجا يه كامنت گذاشته بودم كه پاك شد انگار.
    احوالاتش در تاييد و تمجيد بود كلا D:

  3. سهیل Says:

    شما بار اول نوشته بودی:

    قشنگ گفتی … جالب بود :)
    خرم آن روز كزين منزل ويران برويم … .

    —————
    واقعا خرم آن روز …
    راستی! تعریف و تمجید از خودتونه D:

  4. saeedeh Says:

    سلاااام
    واااااای چقدر غم
    افسردگی گرفتم
    آخه منم از ۲۴ سال پیش شروع به زندگی کردم …به غم هام خیلی اهمیت نداده بودم… اما انگار خیلی بوده ….و هست و شایدم خواهد بود
    امیدوارم ازین به بعد کمتر غم ببینی

  5. فریاد یا سکوت Says:

    غم انقدر دارم که می خواهم تمام فصل ها بر سر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین …
    غمی نیست …
    یکی به من گفت نوشته هام خیلی شبیه نوشته های شماست اومدم ببینم کجاش شبیه
    می شه یه سر بیای پیشه من بگی کجاش شبیه …

  6. رها Says:

    غم بي معرفتي آشنايي كه دوست مي پنداشتيش.
    تمام غم ها دست پخت ماست كه از ماست كه بر ماست
    امان از …. دريغ از …. و فرياد از …

  7. ار دی بهشت Says:

    سلام
    غم نامه ی زیبایی بود و قابل تحسین حداقل اینکه همیشه فرصت هایی هست

  8. Double L Says:

    بسيار اندوهگين شدم بعد از خواندن غم نامه ات!!!
    اول تير و غم و سال هاي گذشته و …..

  9. rasul Says:

    ای وای وای …

  10. علیرضا Says:

    غم سربازی نداری؟:دی

Sohail’s Star - Comet , Written By Sohail M , Powered By Hamidreza S