Sohail’s Star - Comet

«کسی اینجاست؟
هلا، من با شمایم، های! می پرسم کسی اینجاست؟
کسی اینجا پیام آورد؟
نگاهی یا که لبخندی؟
فشارِ گرم دستِ دوست مانندی؟»
و می بیند صدایی نیست، نور آشنایی نیست،
حتّی از نگاه مرده ای هم ردّ پایی نیست!
صدایی نیست الّا پت پتِ رنجور شمعی در جوار مرگ،
ملول و با سحر نزدیک و دستش گرمِ کار مرگ!
وز آن سو می رود بیرون، به سوی غرفه ای دیگر
به امّیدی که نوشد از هوای تازه ی آزاد،
ولی آنجا حدیث بنگ و افیون است – از عطای درویشی که می خواند:
جهان پیر است و بی بنیاد، از این فرهاد کُش فریاد ….
****
گفت و گو از پاک و ناپاک است
ما به «هست» آلوده ایم، ای پاک، و ای ناپاک!
پست و ناپاکیم ما هستان
گر همه غمگین، اگر بی غم!
****
از تهی سرشار
جویبار لحظه ها جاریست ….
****
قاصدک هان، چه خبر آوردی؟
از کجا وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی، اما، اما
گرد بام و در من، بی ثمر می گردی،
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری، نه ز دیّار و دیاری - باری
برو آنجا که بُوَد چشمی و گوشی با کس،
برو آنجا که ترا منتظرند
قاصدک! در دل من همه کورند و کرند ….
****
هیچیم
هیچیم و چیزی کم
ما نیستیم از اهل این عالم که می بینید
وز اهل عالم های دیگر هم
یعنی چه؟ پس اهل کجا هستیم؟
از عالم هیچیم و چیزی کم، گفتم!
غم نیز چون شادی برای خود خدایی، عالمی دارد
نور سیاه و مبهمی دارد
پس زنده باشد مثل شادی، غم
ما دوستدار سایه های تیره هم هستیم
و مثل عاشق، مثل پروانه،
اهل نماز شعله و شبنم
اما
هیچیم و چیزی کم …..

پ.ن:
۱. از دیشب تا حالا انقدر نوشتم و پاک کردم که دیگه خسته شدم و تصمیم گرفتم حال خودم رو خودم ننویسم! در عوض، اخوان ثالث، بزرگ شاعر زمان، کمکم کرد تا حس این چند وقت رو به بهترین شکل بنویسم!
۲. متن بالا قطعه هایی از “چاووشی”، “هستن”، “چون سبوی تشنه”، “قاصدک” و “ما، من، ما”، همگی از آثار ناب اخوان هست.
۳. دعا کنید!
۴. مشورت با حافظ دیشب:

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود **** آدم آورد درین دیر خراب آبادم