Sohail’s Star - Comet

انتهای خط ۸۷

1. خان دایی Says:
   فروردین ۵م, ۱۳۸۸ at ۷:۳۵ ب.ظ

   سلام بر فرامرز پایور، پرویز مشکاتیان، سعید ثابت، پشنگ کامکار، سهیل، اردوان کامکار، حبیب سماعی و تمامی سنتور نوازان درجه ۱ این مرز و بوم

   سال نو مبارک
   از طرف:
   خودم!

2. مامان رها Says:
   فروردین ۸م, ۱۳۸۸ at ۱۱:۱۷ ق.ظ

   سال نو مبارك سهيل جان
   امسال، سال تندرستي و كاميابي باشه انشاءالله .

3. گلي Says:
   فروردین ۱۵م, ۱۳۸۸ at ۹:۱۷ ق.ظ

   سلام . من اومدم .سال نوهمگي مبارك .و سال نو همون كسي كه خيلي دوستش دارم و هيچوقت نفهميد…
   سهيل جان بهترين آرزوها رو برات دارم…سال خوب داشته باشي
   مواظب خودت باش

4. ار دی بهشت Says:
   فروردین ۱۵م, ۱۳۸۸ at ۳:۰۰ ب.ظ

   خواب های خوبی در سر دارم مثل پروانه ای شوق پرواز دارد در پیله ولی گویا قفسی ساخته ام در پیله
   نو باشی و نو بمونی دوست من ۸۸ مبارک

5. neda Says:
   فروردین ۱۷م, ۱۳۸۸ at ۲:۱۰ ب.ظ

   سلام سهیل جان آقای مهربون خیلی دیر موندم میدونم ولی باشه دوستم سال نو مبارک

6. گلي Says:
   فروردین ۱۷م, ۱۳۸۸ at ۳:۵۵ ب.ظ

   ماه من ، غصه چرا ؟
   آسمان را بنگر ، كه هنوز، بعد صدها شب و روز
   مثل آن روز نخست
   گرم وآبي و پر از مهر ، به ما مي خندد
   يا زميني را كه، دلش ازسردي شب هاي خزان
   نه شكست و نه گرفت
   بلكه از عاطفه لبريز شد و
   نفسي از سر اميد كشيد
   ودر آغاز بهار ، دشتي از ياس سپيد
   زير پاهامان ريخت ،
   تا بگويد كه هنوز، پر امنيت احساس خداست

   ماه من غصه چرا !؟
   تو مرا داري و من
   هر شب و روز خدا ،
   آرزويم ، همه خوشبختي توست
   ماه من ! دل به غم دادن و از ياس سخن ها گفتن
   كارآن هايي نيست ، كه خدا را دارند
   ماه من ! غم و اندوه ، اگر هم روزي، مثل باران باريد

   يا دل شيشه اي ات ، از لب پنجره عشق ، زمين خورد و شكست،
   با نگاهت به خدا ، چتر شادي وا كن
   وبگو با دل خود ،كه خدا هست ، خدا هست، خدا
   او هماني است كه در تار ترين لحظه شب، راه نوراني اميد
   نشانم مي داد
   او هماني است كه هر لحظه دلش مي خواهد ، همه زندگي ام ،
   غرق شادي باشد

   ماه من……!!!
   غصه اگر هست ! بگو تا باشد
   معني خوشبختي ،
   بودن اندوه است
   اين همه غصه و غم ، اين همه شادي و شور
   چه بخواهي و چه نه ! ميوه يك باغند
   همه را با هم و با عشق بچين
   ولي از ياد مبر،
   پشت هركوه بلند ، سبزه زاري است پر از ياد خدا
   و در آن باز كسي مي خواند ،
   كه خدا هست ، خدا هست، خدا
   و چرا غصه ؟ چرا

7. وبسایت تفریحی شیراز Says:
   فروردین ۱۸م, ۱۳۸۸ at ۱۲:۵۸ ق.ظ

   سلام / خسته نباشید.
   وبلاگ شما رو به لیست دوستان در بخش “پیوند ها” قرار دادم.
   به اسم ستاره سهیل ! اگر اشتباه نوشتم عنوان رو بهم خبر بده
   خوشحال میشم شما هم ما رو از دوستانتون بدونید و لینک کنید.

8. وحید Says:
   فروردین ۲۵م, ۱۳۸۸ at ۶:۳۲ ب.ظ

   میای تو وبلاگ من، منو نصحیت می کنی، ولی یکی می خواد خودت رو نصیحت کنه … داغان …

9. علیرضا Says:
   فروردین ۲۶م, ۱۳۸۸ at ۸:۱۲ ب.ظ

   کجائی داداچ !؟